4η Μαθητική πεζοπορία της θεματικής ενότητας “Φύση και Φυσικές Επιστήμες”

4η Μαθητική πεζοπορία της θεματικής ενότητας “Φύση και Φυσικές Επιστήμες”

Σάββατο, 21 Οκτωβρίου 2023                     

Ρωμαϊκό Υδραγωγείο Αρκαδίας (Ίνι Μονοφατσίου)

 Η πεζοπορία θα ακολουθήσει την διαδρομή του Ρωμαϊκού Υδραγωγείου του Ινίου και εκτιμάται ότι θα διαρκέσει 3 ώρες.

Στο τέλος της πεζοπορίας στα Ρωμαϊκά Λουτρά, η  Δρ.Καλλιόπη Εμμ. Γκαλανάκη, αρχαιολόγος, θα κάνει εργαστήριο με τα παιδιά.

Επικεφαλής: ΔΣ

Επιστημονικά υπεύθυνος: Αποστολακάκης Αβραάμ (φυσικός - συγγραφέας)

Ώρα αναχώρησης:  9πμ από τα ΚΤΕΛ Χανιώπορτας

Εκτιμώμενη ώρα επιστροφής: 3μμ

Μπορούν να συμμετέχουν εντελώς δωρεάν μαθητές/τριες δημοτικών σχολείων, γυμνασίων και λυκείων. Οι ενήλικες (εκπαιδευτικοί και γονείς που συνοδεύουν) πρέπει να γίνουν μέλη του Ομίλου καταβάλλοντας το ποσό των 5 ευρώ που αντιστοιχεί στην ετήσια συνδρομή μέλους. Μέλη του Ομίλου που συνοδεύουν μαθητές/τριες συμμετέχουν δωρεάν

Κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας απαγορεύεται το κάπνισμα/άτμισμα και η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών.

Πληροφορίες – δηλώσεις συμμετοχής καθημερινά (Δευτέρα- Παρασκευή 8-10μμ) στα τηλέφωνα: γραφείο 2810-344588 και 6974384543

Η Δρ.Καλλιόπη Εμμ. Γκαλανάκη, αρχαιολόγος, μας έδωσε την παρακάτω περιγραφή

Φώτος: Χρήστος Οικονομάκης

 «Το  ρωμαϊκό υδραγωγείο του Ινίου έχει τη ρίζα του στις πλούσιες υπόγειες πηγές στην περιοχή Μιγκιλίσι, σε μικρή απόσταση βόρεια από τον σύγχρονο οικισμό Αυλής Πεδιάδος,  όπου και οι πηγές του ομώνυμου ποταμού, ο οποίος στην πορεία του προς το Ίνι μετονομάζεται Ινιώτης.

Η απόσταση σε ευθεία γραμμή της πηγής του υδραγωγείου από την τερματική δεξαμενή στο λόφο Κεφάλα δεν υπερβαίνει τα 4,5 χλμ. Ωστόσο το χαμηλό ανάγλυφο της περιοχής και η πορεία του ποταμού Αυλιώτη – Ινιώτη την οποία ακολουθεί το υδραγωγείο, υποχρέωσε του κατασκευαστές του να χαράξουν μια πορεία συνολικού μήκους 6,5 χλμ.

Ο συλλεκτήρας του νερού στην αφετηρία του υδραγωγείου πιθανόν να σχετίζεται με κάποιες από τις κατασκευές που εντοπίζονται  στην κοίτη του ποταμού και στα όρια της ανατολικής όχθης του, στο ίδιο σημείο, όπου εντοπίζονται σε υψηλότερη στάθμη τα υπολείμματα μιας κρήνης με μνημειακά χαρακτηριστικά, τύπου νυμφαίου.

Η κρήνη αυτή πιθανότατα ταυτίζεται με την κεφαλόβρυση (Gaputaquae) του υδραγωγείου καθώς η θέση της συμπίπτει απόλυτα με την πηγή του αρτεσιανού νερού στην κοίτη του ποταμού και τις κατασκευές από opus caementicium που φαίνεται ότι συνδέονταν με την κεφαλόβρυση δημιουργώντας ένα μνημειακό σύνολο, δυσανάγνωστο όμως σήμερα.

 Ο υδαταγωγός με προσανατολισμό από Βορρά προς Νότο ακολουθεί τον ποταμό Αυλιώτη και κινείται οφιοειδώς ανάμεσα σε επάλληλους χαμηλούς λόφους και μικρές κοιλάδες που συνθέτουν το φυσικό ανάγλυφο της περιοχής, ανάμεσα στους δύο μεγάλους ορεινούς  όγκους του Ψηλορείτη δυτικά και των Λασιθιώτικων ανατολικά. Ο αγωγός του υδραγωγείου ήταν ορατός μάλλον σε όλη την έκταση της διαδρομής του, με κάποια τμήματα του πιθανόν υπόγεια (υδαταγωγός, υδατογέφυρα). Δεν αποκλείεται ωστόσο, η ύπαρξη σιφωνίου στην απόληξη του υδραγωγείου, προκειμένου να οδηγηθεί το νερό υπό πίεση ως την τερματική δεξαμενή στην κορυφή της Κεφάλας, η οποία δεν χρησίμευε μόνο για την αποθήκευση του νερού που έρρεε καθ’ όλο το 24ωρο αλλά συνέβαλε και στον καθαρισμό – φιλτράρισμα του. Στη συνέχεια με δίκτυο αγωγών υδροδοτούνταν  ο αστικός ιστός της ρωμαϊκής Αρκαδίας, οι κρήνες και τα λουτρικά συγκροτήματα της πόλης, συμβάλλοντας στον τρυφηλό τρόπο ζωής των κατοίκων της περιοχής, σύμφωνα με τα πρότυπα της εποχής».